(Noun) arbitraż, rozstrzyganie; orzeczenie, ustalenie, postanowienie; prawniczy orzeczenie;
n C/U rozstrzyganie
rozstrzygnięcie, wyrok, sąd
1. orzeczenie n, zasądzenie n
2. wyrok m
OSĄD
1. (the final judgment in a legal proceeding
the act of pronouncing judgment based on the evidence presented)
orzeczenie, postanowienie
2. (the final judgment in a legal proceeding
the act of pronouncing judgment based on the evidence presented)
orzeknięcie, zawyrokowanie: :
wyrok
orzeczenie sądowe, zasądzenie, orzeczenie
adjudication action: powództwo o zasądzenie
adjudication in bankruptcy: sądowe orzeczenie upadłościowe
adjudication of the bankruptcy petition: rozstrzygnięcie wniosku o ogłoszenie upadłości
adjudication of a claim in criminal proceedings: orzeczenie roszczenia powództwa w postępowaniu karnym
adjudication order: zgłoszenie upadłości
adjudication over and above the claim: zasądzenie ponad żądanie
ex officio adjudication: zasądzenie z urzędu
orzeknięcie
werdykt
US wyrok sądowy rozstrzygający pierwszeństwo praw do korzystania z wody
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
I have no doubt that the international law in force and our own EU adjudications are - from a formal aspect - desirable and good solutions.
Nie mam wątpliwości, że obowiązujące prawo międzynarodowe oraz nasze unijne rozstrzygnięcia są - z formalnego punktu widzenia - rozwiązaniami pożądanymi i dobrymi.