(Noun) część łącząca, wiązadło, chrząstka; lingwistyka łącznik, spójka, kopula;
(gram.) łącznik
SPÓJKA
KOPUŁA
WIĄZADŁO [ANAT.]
CHRZĄSTKA
(an equating verb (such as `be' or `become') that links the subject with the complement of a sentence)
łącznik, kopula, spójka
synonim: copulative
synonim: linking verb
łącznik
wiązadło
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
He observes that elephants do not sleep standing up, but do copulate in lonely places.
The team showed that females who performed oral sex on their mates copulated for longer.
He claims that the country is digging its own grave by admitting waves of immigrants he characterises as spongers, welfare cheats, and sub-intelligent beings copulating their way from ethnic minority to takeover majority.