(Noun) czarująca osoba; czarodziejka/czarodziej;
n C (wizard) czarodziej
czarodziej
CZAROWNIK
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
the captain of fifty, and the honorable man, and the counsellor, and the expert artificer, and the skilful enchanter.
Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.
There shall not be found with thee any one that maketh his son or his daughter to pass through the fire, one that useth divination, one that practiseth augury, or an enchanter, or a sorcerer,
Niech się między wami nie znajduje, któryby przewodził syna swego, albo córkę swoję przez ogień; także wieszczek, guślarz, i wróżek, i czarownik.
The First Enchanter sent me to investigate suspicious Blood Mage activities.
Pierwszy Zaklinacz wysłał mnie by zbadać wzmożoną aktywność podejrzanej grupy Magów Krwi.