(Verb) prawniczy zabraniać, zakazywać; religia obkładać interdyktem;
(Noun) prawniczy zakaz; prawniczy nakaz; religia interdykt;
zakaz, interdykyt
zabraniać, zakazywać
zakazywać
vt zakazaćto interdict sb from doing sth zabraniać komuś robienia czegoś
zabraniać, zakazywać
vt zabraniać, zakazywać
izolować
przechwytywać
n zakaz
hist. interdykt
ZAKAZ
INTERDYKT
ZABRANIAĆ
zakaz sądowy
kośc. interdykt
zakaz odprawiania Mszy św. oraz udzielania i przyjmowania sakramentów
zakazać, obkładać interdyktem
to interdict sb from doing sth: zabraniać komuś robienia czegoś
zakazać
interdykt m
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
Wherefore king Darius signed the writing and the interdict.
Skąd król Daryjusz podał na piśmie ten wyrok.
Now, O king, establish the interdict, and sign the writing, that it be not changed, according to the law of the Medes and Persians, which altereth not.
A tak teraz, o królu