(Noun) lingwistyka fonem;
n C fonem
fonem
FONEM [JĘZ.]
( (linguistics) one of a small set of speech sounds that are distinguished by the speakers of a particular language)
fonem
fonem m
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
We broke down all the individual notes in the singing as well as the phonemes in the singing.
Rozbiliśmy ją na indywidualne nuty w śpiewie, jak i fonemy w śpiewie.
Language is something to be meted out in small phonemes, you know -- just little hmm, hmm-hmm.
Język jest czymś, co należy wymierzać w małych fonemach -- wiecie, jako małe hmm, hmm-hmm-hmm-hmm.
It was just saying random English phonemes.
Wypowiada tylko przypadkowe angielskie fonemy.
It's about mappings between different perceptual domains, like hardness, sharpness, brightness and darkness, and the phonemes that we're able to speak with.
Chodzi tu o mapowanie pomiędzy różnymi obszarami percepcji cech takich, jak twardość, ostrość, jasność, ciemność, a fonemami, których możemy używać, by mówić.
For that reason phoneme agrees, not with a concrete acoustic image...
I właśnie z tego powodu fonem pasuje, nie dla jakiegoś konkretnego akustycznego wizerunku...