(Noun) serafin;
n C serafin
serafin
serafin (teol.)
(an angel of the first order
usually portrayed as the winged head of a child)
serafin, seraf
[ [(pl. seraphim, seraphs)] ] bibl. serafin
serafin m
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
I also used to wonder about an advert for Iran; at a time when public stonings took place there, we used to allow adverts for that seraphic country.
Zastanawiałam się także kiedyś nad reklamą Iranu; w czasie, kiedy miały tam miejsce publiczne kamienowania, dopuszczaliśmy reklamy tego idyllicznego kraju.
"Rich people never take the subway," seraph replies.
"Rich people never take the subway," seraph replies.
Take the bowl to Seraph and find out if they're ready.
Zabierz miskę do Serafina i zapytaj czy jest dobre.
Take a few cookies and go with Seraph.
Weź ciasteczka i idź z Serafinem. Mogę wrócić?